احمدی در اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد و دورهٔ دبیرستان را در دارالفنون تهران به پایان رساند. همچنین در سال ۱۳۴۳ به همراه نادر ابراهیمی، محمدعلی سپانلو و بهرام بیضایی گروه طرفه را با هدف دفاع از هنر موج نو تأسیس کرد.
سال ۱۳۴۹ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد. تا سال ۱۳۵۸ در سمت مدیر تولید موسیقی برای صفحه و نوار ماند و از سال ۱۳۵۸ تا زمان بازنشستگی یعنی سال ۱۳۷۳ در بخش انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به ویراستاری، تدوین ردیف‌های موسیقی ایرانی و ضبط شعرخوانی شعرای بزرگ ایران مشغول بود.
شاگردان احمدی او را بنیان‌گذار سبک موج نو دهه ۱۳۴۰، در شعر معاصر ایران می‌دانند. موج نو پس از مدتی تبدیل به یک حرکت مدرنیستی در فرهنگ ایرانی شد و در داستان، نمایشنامه، تئاتر، سینما و نقاشی تأثیر گذاشت.
در سال ۱۳۸۵ احمدی به عنوان شاعر برگزیده پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد و پس از مدتی خیابان گیتی در محدوده بلوار نلسون ماندلا بنام این شاعر تغییر نام یافت.