احسان رضایی نویسنده و منتقد کتاب نوشت: اداره کتاب وزارت ارشاد «سامانه نظارت مردمی بر آثار منتشر شده» راه انداخته است. یعنی که ملت بروند و لابه‌لای صفحات کتابهای مجوز نشر گرفته بگردند و «موارد مغایر با ضوابط نشر را برای بررسی دقیق‌تر، برخورد و جبران گزارش کنند».
اسم این کار را «نظارت پسینی» و «سالم‌سازی محتوایی» گذاشته‌اند و وعده کرده‌اند از گزارش‌های «صحیح» قدردانی هم می‌شود. (از روی خبر خبرگزاری ایبنا رونویسی کردم.)
دو حالت دارد: یا اساتید از میزان ممیزی و خطخطی بررس‌های اداره کتاب راضی نیستند و فکر می‌کنند آن جدیت لازم را از خودشان نشان نمی‌دهند و دارند دلرحمی می‌کنند و آن‌قدر از دستشان دررفته که باید نتیجه کار آنها مجددأ ارزیابی شود که خب، این چه ربطی به ما خوانندگان دارد؟ موضوع را با همکاران خودشان حل کنند.
حالت دوم این است که اتفاقأ خیلی هم از ممیزها و بررس‌های فعلی راضی‌اند، اما فکر می‌کنند دولت‌های گذشته به اندازه کافی گیر نداده‌اند و ناشرها و نویسندگان در آن قدیم ندیم‌ها می‌توانستند ماموران سانسور را فریب بدهند که خب این حالت هم نیازی به خبرکشی و راپورت دادن ندارد.
کافی است کمی تحمل بفرمایند و صبر کنند تا همین نسخه‌های باقیمانده تمام شود و آن وقت مأموران هشیار، تکلیف کتابهای تجدید چاپی را مشخص کنند.
همه می‌دانیم که در روزگار فعلی اگر کسی بخواهد حرف بوداری بزند، سراغ مجوز چاپ نمی‌آید و بساط نشر اینترنتی یا زیرزمینی بدون مجوز برقرار است. دیگر کتاب با تیراژ متوسط ۹۲۷ نسخه (آمار کتابهای ۱۴۰۲) این‌همه خط و نشان و طرح و سایت و سامانه لازم ندارد. قدما معتقد بودند باید فکر نان بود که خربزه، آب است!