انتقاد روزنامه جوان از سازمان زیباسازی شهرداری تهران: دفاع مقدس را نباید از روی آثار سینمایی به جامعه معرفی کرد، سینمای دفاع مقدس در برهه‌های مختلف دچار آسیب‌های جدی بوده است/ دفاع مقدس آن قدر اعتبار و ارزش دارد که لازم نباشد برای تبلیغ آن به عکس سلبریتی‌هایی که همه اعتبار خود را از بازی در فیلم‌های دفاع مقدس گرفته‌اند، متوسل شویم!
روزنامه جوان نوشت: بیلبورد‌های شهرداری تهران در هفته دفاع مقدس به برخی دیالوگ‌های آثار دفاع مقدسی اختصاص دارد که لاجرم در اغلب آن‌ها از چهره برخی سلبریتی‌های هنرپیشه سینما استفاده شده است.
در واقع مردم به جای چهره شهدای دفاع مقدس و سرداران شهید، چهره چند سلبریتی را رؤیت می‌کنند و به جای سخنان شهدا، دیالوگ‌هایی را از نظر می‌گذرانند که حدیث نفس فیلمسازان دفاع مقدسی است، نه شهدای دفاع مقدس!
دفاع مقدس را نمی‌توان و نباید از روی آثار سینمایی دفاع مقدس به جامعه معرفی کرد در واقع سینمای دفاع مقدس خود در برهه‌های مختلف دچار آسیب‌های جدی بوده است. چه بسیار فیلم‌های دفاع مقدسی که نتوانسته‌اند به اصل موضوع دفاع مقدس وفادار باشند و دچار افراط و تفریط و دیدگاه‌های شخصی شده‌اند.
تقطیع یک دیالوگ از یک فیلم و برجسته کردن آن می‌تواند در انتقال پیام به مخاطب گمراه‌کننده باشد. در واقع تقطیع جملات از درون یک سخن طولانی‌تر به‌طور عادی می‌تواند ایجاد سوءتفاهم کند. در بحث علم ارتباطات این موضوع خیلی بدیهی است و بعید است دوستان طراح در سازمان زیباسازی شهرداری تهران از آن بی‌اطلاع باشند.
اینکه سازمان زیباسازی به‌طور کامل به فیلم‌های مرحوم رسول ملاقلی‌پور اشاره‌ای نکرده نیز می‌تواند برای مخاطب دارای پیام‌های گمراه‌کننده و مخرب باشد و دوگانه‌سازی کاذب در ذهن‌ها ایجاد کند که قطعاً ناصواب است.
ضمن اینکه ارجاع زیاد به آثار ابراهیم حاتمی‌کیا می‌تواند این فیلمساز را در ذهن مخاطب عادی در مظان اتهام قرار دهد و جفای به او باشد.
تقطیع یک جمله از فیلم موج مرده اثر ابراهیم حاتمی‌کیا پس از گذشت ۲۰ سال از تولید آن فیلم که اتفاقاً جزو آثار مهم سازنده اثر نیز محسوب نمی‌شود، به جز یک ضدتبلیغ برای دفاع مقدس حاصل دیگری دربر نخواهد داشت: «قرار بود ما بجنگیم شما مراقب بچه‌هامون باشید، کلاهتان را قاضی کنید، ما کم‌کاری کردیم یا شما!»
این جمله از زبان یک رزمنده مستأصل در یک فیلم بیان شده است. حاتمی‌کیا در فیلم موج مرده در واقع شخصیتی از یک رزمنده حیران و سرگردان را تصویر کرده که اساساً در خود فیلم هم شخصیتی کاملاً مثبت قلمداد نمی‌شود، چه برسد به اینکه قرار باشد حرف او در فیلم به عنوان حجت مورد استفاده قرار گیرد.